ගණිකා වෘත්තියේ යෙදීමේ චෝදනාව මත ගණිකා නිවාසයකදී අත්අඩංගුවට ගත් කාන්තාවක් නිදොස් කොට නිදහස් කරමින් කොටුව මහේස්ත්‍රාත් රංග දිසානායක කියා සිටියේ “කාන්තාවක් මුදල් ඉපැයීමේ ජීවන මාර්ගයක් ලෙස ගණිකා වෘත්තියේ යෙදීම” ශ්‍රී ලංකාවේ වරදක් ලෙස නොසලකන නමුත් ගණිකා නිවාසයක් පවත්වාගෙන යාම වරදක් බවයි.
ඉහළ උසාවි තීන්දු දෙකක් (සයිබෝ එදිරිව චෙල්ලම් සහ කූර් එදිරිව ජේම්ස් අප්පු) උපුටා දක්වමින් ඔහු කියා සිටියේ, “ගණිකා වෘත්තිය අපේ නීතිය යටතේ වරදක් නොවේ” සහ පාදඩ ආඥා පනත සහ ගණිකා නිවාස ආඥා පනත යනු ශ්‍රී ලංකාවේ ගණිකා වෘත්තිය පාලනය කරන නීති බවයි.
මහේස්ත්‍රාත්වරයා වැඩි දුරටත් කියා සිටියේ පාදඩ ආඥා පනත මගින් ගණිකාවක් පිළිබඳ කටයුතු කළ හැක්කේ පොදු වීදියක හෝ මහා මාර්ගයක (2 සහ 9 වගන්ති) අශෝභන හා නොහිමුණු ලෙස හැසිරෙන විට පමණක් බවයි. ගණිකා නිවාස ආඥා පනත මඟින් ගණිකා නිවාසයක් කළමනාකරණයට සහාය වන ඕනෑම පුද්ගලයෙකුට දඩුවම් ලබා දිය හැකි බවද ඔහු පෙන්වා දුන්නේය.
මුදල් ඉපැයීමේ උපක්‍රමයක් ලෙස ගණිකා වෘත්තියේ යෙදී සිටි කාන්තාවකට එරෙහිව යටත් විජිත සමයේ සිටම නීති කිසිවක් පැවතී නොමැති බවත්, ගණිකා නිවාසයක සිටින කාන්තාවක් සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කිරීමට පාදඩ ආඥා පනත හෝ ගණිකා නිවාස ආඥා පනත යටතේ නොහැකි බවත් මහේස්ත්‍රාත්වරයා අවධාරණය කර තිබේ.
ගණිකා නිවාසයක් පවත්වාගෙන යාමේ දී කළමනාකාරිත්වයට ආධාර කිරීම සහ අනුබල දීම සම්බන්ධයෙන් එවැනි කාන්තාවකට එරෙහිව නඩු පැවරීමේ හැකියාව සැලකිල්ලට ගනිමින් අබේකෝන් එදිරිව කුලතුංග නඩුවද උපුටා දක්වමින් මහේස්ත්‍රාත්වරයා මෙසේ පැවසීය, “පිරිමින් සමඟ සංසර්ගයේ යෙදීම සඳහා ගණිකා නිවාසයක රඳවා සිටින කාන්තාවක්, කළමනාකරණයට සහාය වීම සම්බන්ධයෙන් චෝදනා කළ නොහැකිය.”
මේ නඩු තීන්දුව අධිකරණ ඉතිහාසයේ වැදගත් නඩු තීන්දුවක් වී ඇති බව නීතිඥවරුන්ගේ අදහසයි.
